Türk çağdaş sanatının ustalarından Ömer Uluç ile Turgut Cansever çok yakın iki arkadaştı. Her sergi öncesinde Uluç ve Cansever aralarında minik bir oyun tertiplermiş. Sergi salonu daha henüz çok kalabalık değilken Cansever, tüm eserleri büyük bir heyecan ve dikkatle izler, büyük bir coşkuyla sergiyi anlatır, ardından Ömer Uluç'a "İşte şimdi yaptığınız son resmi tahmin edeceğim." dermiş. Talih bu ya. Cansever'in tahminleri hep isabetli olurmuş.
Bu oyun, eleştirmen Ayşegül Sönmez'in anlattığına göre Uluç'un hangi yeni yollara girdiğini ve o yolda en son hangi noktaya vardığını anlatan keşfetme oyunuydu. Şimdi her iki usta da aramızda yok. 28 Ocak, usta ressam Ömer Uluç'un ölümünün birinci yılıydı. Önceki akşam İstanbul Kültür Sanat Vakfı'nda (İKSV) sevdikleri, sevenleri tarafından anıldı. Geceye sanatçılar, koleksiyonerler, öğrenciler kısaca yolu Ömer Uluç'un dünyasından geçen pek çok kimse vardı.
İKSV'deki kalabalık, Cevat Çapan, Ayşegül Sönmez, Cem Erciyes, Elçin Saçlıoğlu, Cüneyt Türel, Aylin Aslım gibi isimlerin Uluç ile olan dostluklarını dinledi. Her biri Uluç'un farklı bir yüzünü anlatıyordu. Uluç'a yazdığı şiirini okuyan Çapan, "Dostluğu tıpkı resimleri gibi canlı, hareketli ve kahkaha doluydu. Yaratıkları, cinleri hayat doluydu. Bu, bizi yabancılaşmadan kurtaran bir güçtü." dedi.
Cem Erciyes ise Uluç'un yaşı olmayan insanlardan biri olduğunu söyleyerek, "O, sonsuz enerjisiyle kendi resmini erkenden olgunlaştırmış ve bununla yetinmemişti." dedi. Aylin Aslım ve Sema, Uluç'un sevdiği parçaları seslendirdi. Cüneyt Türel ise şiirler okudu. Uluç, 'Heves Kuşu Durmaz Döner' adlı kitabının adını şair Baki'nin bir dizesinden almıştı. Programın sonunda video eşliğinde salondaki herkes bu heves kuşunun kendilerine bıraktığı hatıraları anımsadı.
Musa İğrek, İstanbul
Zaman Gazetesi
29/01/2011
Yorumlar
Yorum Gönder